Hoe pas je Positief Opvoeden toe?

Positief opvoeden doe je zoL je gaat ervan uit dat je veel kan bereiken door je kindje positief te benaderen. Dit leidt tot een betere communicatie, minder gedragsproblemen en minder stress. Positief opvoeden betekent niet dat je overal maar JA op moet zeggen en nooit NEE mag zeggen of dat je je kind constant de hemel in prijst met tientallen Goed zo's.

1. Een veilige basis en stimulerende omgeving

Als een kind gezond is en lekker in zijn of haar vel zit gaat het vanzelf op onderzoek uit en de wereld ontdekken. Als ouder zorg je voor een veilige omgeving. Een veilig ingericht huis bijvoorbeeld, maar ook bewegingsvrijheid en een stimulerende omgeving waar het kind zich niet verveelt. In een veilig huis hoef je minder te verbieden, heb je als ouder zelf ook minder stress en krijgt je kindje het vertrouwen om zelf dingen kan gaan uitproberen.

2. Liefde en positieve ondersteuning

Een liefdevolle sfeer is belangrijk. Het is de start waarmee positief opvoeden begint. In een liefdevolle omgeving kan je kindje zich ontspannen en zichzelf kan zijn. Een kind heeft behoefte aan aandacht, knuffels en warmte. Interesse tonen in de leefwereld van je kind is ook een manier van liefde geven. Zo specifiek mogelijk complimentjes over het proces geven zorgt ervoor dat ze zich geliefd voelen en beseffen dat dit gedrag wenselijk is om te herhalen. Als je kind zich op z’n gemak en veilig voelt en wordt gecomplimenteerd over het proces (bijvoorbeeld: "wat heb je daar goed je best op gedaan!") in plaats van het resultaat (bijvoorbeeld: "wat een mooie tekening!"), motiveer je je kind om nieuwe dingen te leren. Op deze manier geef je ruimte voor ontwikkeling.

3. Duidelijke grenzen voor houvast

Het bieden van duidelijkheid en voorspelbaarheid is belangrijk om een kind een veilig gevoel te geven. Het kind weet zodoende precies waar het aan toe is en dat resulteert in het vertrouwen dat nodig is voor je kind om zelfstandig activiteiten te ondernemen en later ook zelfstandig door het leven te komen. Bied dus voorspelbaarheid in het structuur van de dag en in bepaalde situaties. Bijvoorbeeld in de ochtendroutine. We gaan douchen, tandenpoetsen, aankleden en ontbijten. Bij het overschrijden van grenzen is straffen weinig effectief. Wees daarin zelf natuurlijk ook consequent, anders snappen je kinderen er niets meer van. Uiteindelijk wil je dat je kind iets doet omdat ze zelf begrijpen en voelen waarom iets goed is en dit gedrag dus ook toepassen wanneer je er als ouder niet bij bent. Bijvoorbeeld: "Hoe vaak moet ik het nog zeggen, niet op de tafel staan!'. Je zou ook kunnen uitleggen waarom je niet wil dat ze op tafel gaan staan en een suggestie geven wat ze anders kunnen doen. Bijvoorbeeld: "Het is niet fris als je met je schoenen op tafel staat. Aan tafel eten we en met diezelfde schoenen ga je ook naar buiten en naar de wc waar de grond niet schoon is. Wil je anders net zo op de stoel zitten zoals Alladin op zijn vliegende tapijt zit (in een kleermakerszit) of op je sokken lopen en net doen alsof je aan het schaatsen bent?" Je kind hoort geen "NEE" en krijgt zelfs nog een keuze (met humor) voorgeschoteld. De kans is groot dat je kindje één van de twee opties kiest en dat hij het willen staan op de tafel allang weer is vergeten.

4. Wat zou de Liefde zeggen

Kinderen doen soms dingen waar wij als volwassenen niets van begrijpen. Het zijn kleine mensjes die nog veel moeten leren en ontdekken. Soms zijn dat lessen die voor ons als vanzelfsprekend worden ervaren. Een kind ontwikkelt zich op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Daarbij maakt je kind ook fouten. Die maken wij als volwassenen net zo goed en dat is helemaal niet erg. Van fouten leer je en het leven is wat dat betreft één groot experiment. Bijvoorbeeld: Een kind dat gooit met Duplo doet dit misschien om te zien wat er met de Duplo gebeurt als het valt. Of tot hoever hij/zij kan gooien. Leg uit dat ander speelgoed zoals Duplo, niet geschikt is om mee te gooien, maar een bal wel en dat gooien alleen buiten mag. Neem je kind desnoods mee naar de tuin en gooi daar samen met een bal. Op deze manier hoef je niet boos te worden. Je lost iets wat jij vervelend of niet wenselijk vindt, op een positieve manier op. Hoe zou jij je voelen als je iets wil testen en op een corrigerende manier zou worden aangesproken waaruit blijkt dat je dat absoluut nooit meer mag doen? Verplaats je eens in het kind. Bedenk wat de liefde zou zeggen als het zou kunnen spreken op zo'n moment. Je hoeft overigens niet van alles een no-go te maken. Is het echt een ramp als een kind wil laten zien hoe goed hij op bed kan springen? Laat je kinderen ook lekker kind zijn.

5. Een positieve band

Al doende leert men. Kinderen ook en meestal spelenderwijs. Wil je iets terugkoppelen aan je kindje, geef hem dan gerichte aandacht. Het is fijn om regelmatig even contact te maken en samen een momentje te delen. Zonder smartphone, zonder werk en zonder hectiek. Veelal leren kinderen samen of in contact met jou. Kijk goed naar wat je kind nodig heeft en heb ook oog voor de gevoelens van je kind. De gevoelens van je kindje doen er namelijk net zo goed toe, erken ze daarom ook. Bijvoorbeeld "Ik snap dat je boos bent. Je bent nog steeds een lieve meid, je hebt het nu alleen even heel moeilijk." Op deze wij leert je kind dat zijn/haar gevoel er mag zijn en de ruimte mag hebben. Bij het werken aan een positieve band met je kind hoort ook dat je goed voor jezelf zorgt. Opvoeden is hoe je het went of keert zwaar en het voelt soms heftig om altijd maar klaar te staan voor je kind (plus partner, familie, collega's, vrienden etc.). Zorg daarom dat jouw emmertje niet zo snel overvloeit. Als je ook naar je eigen behoeftes luistert en zorgt dat je af en toe jouw Me-Time neemt, kost het je minder moeite om positief te zijn en aandacht te geven aan je kind. Door een goede balans te hanteren, geef je je kind ook direct een mooie les mee voor laten als hij/zij zelf ouder is.

6. Geef een kind de ruimte

Probeer geen helikopterouder te zijn. Geef je kind de ruimte die het nodig heeft om te ontdekken en te leren. Grijp niet te snel in. Bijvoorbeeld: "Als je hulp nodig hebt dan hoor ik het wel". In plaats van meteen een helpende hand toe te reiken. Laat je kindje eerst zelf een oplossing bedenken voor een probleem voordat je helpt om het op te lossen. Zo leert je kindje zelf verantwoordelijkheid nemen, oplossingen te bedenken en wordt het kind zelfstandiger. Het werkt ook mee aan zijn/haar zelfvertrouwen. Als je kind bijvoorbeeld niet wil douchen. "Maar je bent helemaal vies van het spelen. Als je niet doucht en zo in jouw heerlijke schone bedje gaat liggen, wordt het vuil. Hoe zou jij dit aanpakken?" Laat je kind zelf zoeken naar oplossingen en bied hulp waar nodig. Noem zo nodig nog twee opties. “Wil je liever douchen of in bad?"

7. Blijf kalm en durf ook "sorry" te zeggen

Voor je kindje ben jij als ouder het grootste voorbeeld. Dat gaat veel verder dan luisteren naar wat je te zeggen hebt. Alles wat jij doet en hoe jij doet, tegen je kind, jouw eigen ouders, bekenden etc. wordt scherp in de gaten gehouden. Jij bent de spiegel voor je kind en zijn/haar referentiekader. Geef dus altijd het goede voorbeeld in de omgang met elkaar en met anderen, zodat ze zien hoe het moet. Blijf kalm en bewaar de rust. Laat je kind per ongeluk een glas melk omvallen als jij net hebt gedweild? Adem diep in en uit en antwoordt bijvoorbeeld met een: "Oh jee, dat was niet de bedoeling hè?". Ook een fijne reactie van een serveerster als jij per ongeluk een wijntje omgooit aan tafel, toch? Natuurlijk zijn we allemaal mensen van vlees en bloed en is het soms moeilijk om kalm te blijven. Is er toch een klein bommetje ontploft, wees dan ook niet bang om "Sorry" te zeggen. Maak contact en zorg dat je ze op ooghoogte van je kindje uitlegt dat je er spijt van hebt en je dit anders had moeten oplossen. Ook hier leren kinderen weer van!